از جمله توصیه های مکرر برای یک رابطه طولانی مدت موفق ، اخطاری است مبنی بر اینکه زوجین باید فضای شخصی خود را حفظ کنند. همه گیر کروناویروس باعث شده است که همه چیز بسیار سخت تر شود. زوج های مشترک با هم زندگی می کنند ، بیشتر اوقات ، گاه با کودکان و یا اقوام دیگر ، و گاهی توسط خودشان. حتی هنگامی که اقدامات از راه دور جسمی آرام می شوند ، قوانینی در مورد اختلاط بین خانوارها زوج ها را به عنوان منبع اصلی همراهی و پشتیبانی یکدیگر قرار می دهد.
از نظر برخی ، این نزدیکی یک پوشش نقره به همه گیر بوده است ، فرصتی برای گذراندن زمان بیشتر برای اتصال مجدد. نظرسنجی انجام شده توسط دانشگاه مونوث که در ماه مه منتشر شد ، نشان داد که 74٪ از پاسخ دهندگان گفتند که رضایت از روابط کلی آنها از ابتدای شروع همه گیری تغییر نکرده است ، و از کسانی که گزارش داده اند بیش از سه برابر بسیاری گفته اند که روابطشان بهتر شده است نه سقوط کرد (موسسه رای گیری دانشگاه مونوث ، 2020)
)
اما برای سایر زوج ها ، به ویژه آنهایی که خود را مشغول کارهای شغلی و مراقبت از سالمندان و یا مراقبت از کودکان می دانند ، بدون اینکه هیچ امدادی داشته باشند - یا در روابط خشن قرار گیرند - نزدیکی جسمی ناشی از سفارشات در خانه ، باعث فشارهای فوق العاده ای شده است.
برای کسانی که برای تقویت روابط خود تلاش می کنند ، تحقیقات روانشناسی نشان می دهد که شرکا موارد زیر را انجام می دهند.
عوامل استرس زا را بشناسید
توماس برادبری ، دکترای روانشناسی بالینی در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس می گوید: صرف نظر از اینکه یک زوج به چه خوبی در یکدیگر زندگی می کنند یا وضعیتشان در خانه ، یک بیماری همه گیر تجربه استرس زا است که می تواند بهترین روابط را تضعیف کند. برادبوری می گوید ، هنگامی که تحت استرس نیستید ، شرکای غالباً یکدیگر را به دلیل خلق و خوی بد یا تحریکات بریده می کنند. او می گوید: "وقتی زندگی به آسانی پیش می رود ، آنها به راحتی می توانند بگویند ،" اوه شاید آنها روز سختی را در سر کار داشته باشند ، شاید موارد دیگری برای آنها ادامه داشته باشد. " اما تحت استرس ، همان شرکاء "نمی توانند شرکای خود را کمی از قلاب خارج کنند."
به عنوان مثال ، یک مطالعه توسط برادبری و روانشناس گای بادنمان ، دکترای دانشگاه زوریخ ، نشان داد که وقتی زوج ها تحت مداخله استرس زا و گفتگوی عمومی قرار می گیرند و سپس در مکالمه مشاهده می شوند ، گفتگوهای استرس زای آنها انجام نشد. خوب با مکالمات بین زوجینی که استرس ندارند مقایسه شده است. به طور خاص ، مردان استرس زا تلاش کردند تا در مواجهه با احساسات شرکای زن خود درمورد تجربه ، از آنها حمایت کنند (علوم روانشناسی ، جلد 26 ، شماره 10 ، 2015).
برادبری گفت: همکاران همچنین ممکن است خود را تحت تأثیر جنبه های مختلف بیماری همه گیر قرار دهند. به عنوان مثال ، ممکن است یک شریک زندگی خود در یک شغل اساسی کار کند و خطر ابتلا به عفونت را داشته باشد ، در حالی که ممکن است دیگری وظیفه های خانگی و مدیریت یادگیری آنلاین کودکان را به عهده بگیرد. این تجربیات متفاوت استرس ممکن است باعث ایجاد گشودگی بین زن و شوهر شود و همدلی با مبارزات یکدیگر را برای آنها دشوارتر کند.
مطالعه‌ای که توسط برادبری انجام شد ، نشان داد که در زوج های دگرجنسگرا که به تازگی ازدواج کرده اند ، استرس قدرت پیوند ارتباط زوجین و رضایت از رابطه را تعیین کرده است (مجله روانشناسی خانواده ، قبل از چاپ ، 2020). هنگامی که استرس کم است ، ارتباط با شادی همسران ارتباطی ندارد ، اما هنگامی که استرس زیاد می شود ، با خراب شدن ارتباطات ، خوشبختی کاهش می یابد. بردبوری می گوید: "این حدس و گمان است ، اما وقتی تحت استرس قرار می گیریم ، احتمالاً شریک زندگی ما نیز تحت استرس است." "اما به این معنی نیست که ما تحت استرس یکسانی قرار داریم یا آن را به همان روش تجربه می کنیم." صرف دانستن اینکه استرس این تأثیرات را دارد می تواند به زوجین کمک کند تا تحریک شوند و از یکدیگر حمایت کنند.
سطح عصبانیت را بررسی کنید
روانشناسی بالینی دنور ، سوزان هیتلر ، دکتری ، نویسنده "از درگیری تا حل و فصل: مهارت ها و استراتژی های افراد ، زوج ها و خانواده درمانی" می گوید: برقراری احساسات همیشه در یک رابطه مهم است ، اما رویارویی های عصبانی می تواند فاجعه بار باشد. او به بیماران خود در مشاوره زوج ها آموزش می دهد تا عصبانیت را علامت توقف ببینند.
او می گوید: "ابتدا وضعیت احساسی و میزان صدای خود را که با آن پدیدار می شود ، بررسی کنید." اگر عصبانی هستید ، ابتدا با نوشیدن آب ، چند نفس عمیق ، حواس پرتی ، خود را پایین بیاورید. به خاطر داشتن ویژگی های خوب شکرگذاری ، سپاسگزاری ، از همه آن کمک ها. "
هیتلر می گوید وقتی زوجین با هم اختلاف ندارند ، آنها بی سر و صدا صحبت می کنند تا نگرانی های اساسی هر شریک را شناسایی کنند. سپس هر فرد در پاسخ به نگرانی های شریک زندگی خود به دنبال کاری است که خودشان می توانند متفاوت انجام دهند. آنها برنامه ای برای اقدام دارند که تمام نگرانی های هر دو شریک را برطرف می کند. در هر علامتی از تشدید عصبانیت ، هر دو شریک زندگی را آرام می کنند. هیتلر می گوید ، مقابله با اختلافات ، نیاز به صدای دوستانه دارد.
به یاد داشته باشید عشق
درگیری وقتی آسانتر می شود که زوج از روابط متقابل محبت آمیز برخوردار شوند ، حل و فصل راحت تر می شود. ریچارد اسلاتچر ، دکترای روانشناسی ، روانشناسی اجتماعی و شخصیتی در دانشگاه جورجیا می گوید ، یافته های اولیه حاصل از تحقیقات در مورد جداسازی همه گیر ، نشان می دهد که خوشبختی اولیه زوج پیشبینی می کند که چطور بهتر در کنار هم قرار گیرند. اسلاتچ در حال انجام یک مطالعه آنلاین با نام عشق در زمان COVID برای ردیابی تجربیات افراد در انزوا و قفل است. اسلاچر می گوید ، تاکنون داده ها حاکی از آن است که افرادی که در ابتدای سفارشات ماندن در خانه در روابط شاد بوده اند ، به خوبی انجام می شوند ، در حالی که کسانی که در روابط خود تلاش می کردند ، مشکلات خود را بزرگ تر یافته اند. وی می گوید: "به نظر می رسد برخی از زوج ها وقت بیشتری را در خارج از خانه می گذرانند و کارها را باهم انجام می دهند."
برای تفریح وقت بگذارید
تحقیقات قبل از COVID نشان می دهد که زوج هایی که حتی در حین انزوا می توانند تازگی و سرگرمی پیدا کنند ، شادتر ظاهر می شوند. دکتر آرتور آرون ، دکترا ، استاد پژوهش روانشناسی در دانشگاه استونی بروک ، دریافته است که زوج هایی که در فعالیتهای جدید و چالش برانگیز شرکت می کنند ، خودبزرگیری را تجربه می کنند ، یک وضعیت انگیزشی بسیار پاداش دهنده ای که می تواند به یک پیوند رابطه قوی تر تبدیل شود. جدا شده "جدید و جدید است ، اما دقیقاً سرگرم کننده نیست" ، آرون با ناراحتی می گوید ، اما برخی از زوج ها در حال یافتن فعالیت های تازه در میان قفل شدن هستند: کلاس های آشپزی بزرگنمایی ، پیاده روی های طولانی در آن طبیعت اطراف که قبلاً هرگز نتوانسته اند از آنها بازدید کنند ، ویدئوی فیلمبرداری با سایر زوج ها
لیندا کارتر ، دکترای روانشناسی بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک می گوید ، به طور غیرقانونی ، زوجینی که بیشترین تلاش را برای قرنطینه در پیوند دارند ، با فرزندان خردسال هستند. او می گوید: "همه توصیه هایی که دوست داریم به زوج ها درباره پیدا کردن وقت در کنار هم ، فعالیت در کنار هم ، راه هایی برای لذت بردن از وقت در کنار هم و امتحان کردن چیزهای جدید بدهیم ، بسیار دشوار است." "زمان یکدیگر صفر است. تمام روز بچه ها را به عقب و جلو می چرخد. "
کارتر توصیه می کند که زوج هایی که کودکانی به اندازه کافی پیر دارند برای مدت کوتاهی در خانه تنها بمانند ، با هم در این محله پیاده روی کنند. او برای بچه هایی که نمی توانند تنها بمانند ، پدر و مادر را تشویق می کند بعد از وقت بچه ها وقت خود را برای گذراندن وقت در کنار هم اختصاص دهند.
آرون می گوید: حتی اگر دوره های کوتاه فعالیت جدیدی هم بتواند رابطه برقرار کند ، می گوید: "اگر می توانید فضایی برای شریک زندگی خود پیدا کنید ، پس از آن فضای مناسب استفاده کنید."
آرون می گوید زوج هایی که واقعاً در تلاش هستند باید به دنبال زوج درمانی مجازی باشند. وی می گوید: "و اگر هر یک از شما به عنوان یک فرد مضطرب یا افسرده باشید ،" درمان فردی بسیار مهم است. "
