افسردگی مادر می تواند منجر به مشکلات رفتاری در کودکان شود

محققان می گویند ، کودکان مادران مبتلا به افسردگی طولانی مدت خطر ابتلا به مشکلات رفتاری و رشد ضعیف دارند.

این مطالعه جدید تقریباً 900 مادر استرالیایی و 978 فرزندشان را شامل می شود. میزان افسردگی در مادران قبل ، حین و بعد از بارداری مورد بررسی قرار گرفت. محققان همچنین رشد و رفتار فرزندانشان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

از هر 5 زن یک بار افسردگی را تجربه کرد ، در حالی که 11٪ بیش از یک بار آن را تجربه کردند. به گفته محققان دانشگاه کوئینزلند استرالیا ، طول مدت افسردگی مادر تأثیر بیشتری بر فرزند وی نسبت به زمان وقوع افسردگی داشته است.

کاترینا ماس ، نویسنده مطالعه ، در بیانیه خبری دانشگاه گفت: "هر چه مادر طولانی تر دچار افسردگی مادرانه شود ، پیامدهای آن برای کودک بدتر می شود." او یک افسر تحقیقاتی در دانشکده بهداشت است.

وی توضیح داد: "مادران ممکن است نگران باشند که اگر در دوران بارداری دچار افسردگی شده اند ، انجام هر کاری درمورد آن خیلی دیر شده است ، اما کاهش علائم افسردگی در هر مرحله برای آنها و فرزندانشان بهتر است."

ماس گفت: "هرچه زودتر بتوانیم افسردگی مادران را بطور مؤثر تشخیص و درمان کنیم ، شانس ما در بهبود نتایج بهتر خواهد بود."

وی گفت که غربالگری افسردگی می تواند از وقتی زوجین شروع به برنامه ریزی برای حاملگی کرده و از طریق کودکی خردسال آغاز می شوند ، شروع شود.

ماس گفت: "افسردگی مادران برای زنان ، خانواده ها و جوامع یک چالش مهم است و ما باید در مواقع مهم زندگی خود بهتر از زنان مراقبت کنیم."

وی توصیه کرد که زنانی که دچار افسردگی می شوند باید به پزشک خانواده خود مراجعه کرده و منابع والدینی را پیدا کنند.

این مطالعه به تازگی در مجله کودکان و اپیدمیولوژی Perinatal منتشر شده است.

چرا افراد با شخصیت مرزی شرکای ضعیف را انتخاب می کنند؟

روابط افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (BPD) کاملاً دشوار است ، که حداقل تا حدودی به دلیل تمایل این افراد به انتخاب شرکای اشتباه شناخته شده است. شاید شما یک دوست داشته باشید که دارای BPD باشد و عادت کرده اید که بیش از سهم خود از پایان تلخ ، به او کمک کنید. آرزو می کنید که بتوانید در وهله اول به او کمک کنید تا از ابتلا به این مشکلات جلوگیری کند تا بتواند علائم هشدار دهنده را در یک شریک بالقوه مشاهده کند ، قبل از این که روابط به سمت مسیر اضطراب ناپیوسته خود پیش رود.

مطابق مطالعه جدید Haang Jeung و همکاران دانشگاه هایدلبرگ (2020) ، این مشکل در بخشی از تمایل افراد مبتلا به BPD به داشتن "گریزی نابرابری" در فرایند تصمیم گیری اجتماعی نسبت به همتایان سالم تر است. به عبارت دیگر ، اکثر مردم نمی خواهند با کسی درگیر شوند که فکر می کنند به دلیل داشتن یک حس اساسی از انصاف از آنها استفاده خواهد کرد. سؤالی که تیم تحقیقاتی آزمایش کردند این بود که آیا افراد با BPD هنگام تعامل یک رابطه جدید و بالقوه سمی ، پرده پرده ای دارند.

ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که بدون فکر کردن به پاداش خود ، کاری را برای شخص دیگری انجام دهید ، اما در طولانی مدت انتظار دارید به همان اندازه که از روابط نزدیک خود می گیرید بدست آورید. شما یک رابطه را ترک خواهید کرد که مستلزم نقض بیش از حد "معمولی برای تات" است که ویژگی تصمیم گیری اجتماعی را دارد.

جونگ و همکاران علاوه بر این پیشنهاد کنید که ، به طور کلی ، افراد مبتلا به BPD نسبت به احتمال محرومیت در موقعیت های اجتماعی بسیار حساس هستند. اگر احساس کنند این امر به نگه داشتن آنها در گروه کمک می کند ، ممکن است مایل به پذیرش نابرابری باشند. شاید شما متوجه شده اید که دوستتان با BPD مایل به پرداخت بیشتر از سهم وی در برگه است. او مایل است از درمان منصفانه خودداری کند ، به طوری که او همچنان به ملاقات کنندگان این گروه دعوت می شود.

آنچه محققان آلمانی را به خود جلب کرده این سؤال بود که افراد مبتلا به BPD هنگام تصمیم گیری در مورد چه کسی و چه کسانی خارج از کشور چه کاری انجام می دهند. آیا آنها درباره دیگران در گروه خود تصمیمات منصفانه یا ناعادلانه ای اتخاذ می کنند؟ این سؤال مبنای قسمت تجربی جونگ و همکاران شد. مطالعه شامل یک بازی تصمیم گیری 3 نفره با بازپرداخت های مختلف ممکن است.

چارچوب اصلی آزمایش به شرح زیر بود. یک نفر به عنوان "پیشنهاد دهنده" انتخاب شد و می توانست ائتلاف دو نفره (دیاد) یا سه نفره (سه گانه) را تشکیل دهد. با انتخاب فقط یک نفر دیگر برای ائتلاف ، در صورت لزوم شخص ثالث مستثنی می شوند. انتخاب شخص مستثنی ، انتخاب ضعیفی خواهد بود ، زیرا در این صورت همه امتیازات کمتری کسب می کنند و از این رو پرداخت کمتری نیز دریافت می کنند. بخش چانه زنی بازی شامل پیشنهاد دهنده برای تقسیم پرداخت با دیگران در گروه می شود که به نوبه خود می توانند برای مذاکره برای معامله بهتر تلاش کنند.

بازگشت به فرضیه های مطالعه ، نکته اصلی بازی مشخص کردن این بود که آیا شرکت کنندگان با BPD احتمالاً ترجیح می دهند dyads در مقابل سه گانه باشند (به این معنی که آنها تحریم را به شخص سوم تحمیل می کنند) ، و اینکه آیا سخاوتمندانه تر هستند یا خیر؟ پیشنهادات آنها به شرکای تعامل خود نسبت به مقایسه کنترل سالم است.

چگونه مغز ابهام را برطرف می کند؟

آیا صورت یا دست است؟

نه نه؟

کمی از هر دو؟

محققان Stanford ، UC Santa Cruz و UC Berkeley با استفاده از تصاویر 2D مبهم مانند تصویر فوق ، اخیراً مکانیسم هایی را بررسی کردند که توسط آنها مغز ابهام بینایی را برطرف می کند.

مغز بصری طبقه ای

چگونگی طبقه بندی مغز اطلاعات بینایی یک سوال اساسی در علوم اعصاب انسان است. از زمان مقاله اصلی سال 1997 توسط نانسی Kanwisher و همکارانش که ناحیه چهره چهره انسانی (FFA - یا mFus-face و pFus-face) را نشان می دهند که به صورت انتخابی به صورت پاسخ می دهند ، دانشمندان علوم اعصاب مغز را جستجو کرده اند تا به دنبال سایر مناطق عملکردی انتخابی باشند. به عنوان مثال ، اکنون می دانیم که منطقه ای وجود دارد - منطقه مکان parahippocampal یا PPA - که ترجیحاً به مکانها پاسخ می دهد (به عنوان مثال ، ساختمانها ، صحنه های داخلی و خارجی). ناحیه ای دیگر در قشر خلفی جانبی (LO) که بیشتر وقتی فعال می شویم که در مقایسه با بافت های تصادفی به اشیاء نگاه کنیم ، بیشتر فعال می شود. منطقه دیگری - منطقه فرم کلمه بصری (یا VWFA) - که به زبان نوشتاری و نمادها فعال می شود. و بدن دیگری - ناحیه بدن خارج از بدن (EBA یا OTS- اندام) - که وقتی به بدن یا اجزای بدن نگاه می کنیم (اما نه صورت) پاسخ می دهد.

این یافته ها منجر به این دیدگاه رایج شده است که مغز مقوله های بصری را در ماژول های مجزا نشان می دهد ، جایی که یک ماژول صرفاً وظیفه نمایندگی چهره ها را دارد ، دیگری برای نمایندگی اتومبیل ها ، دیگری برای سگ ها ، دیگری برای صندلی ها و غیره.

نمایندگی های توزیع شده

یک دیدگاه دیگر این است که بازنمودهای دسته بندی در مغز بینایی بسیار بیشتر توزیع می شوند. در مقاله ای دیگر در سال 2001 ، جیم هاکسبی و همکارانش الگوهای پاسخ مغزی را به چند دسته بصری (چهره ، خانه ، گربه ، کفش و غیره) تجزیه و تحلیل کردند. سپس آنها الگوریتمی را برای طبقه بندی الگوهای فعالیت مغزی متناظر با هر دسته آموزش دادند. این الگوریتم وقتی با الگوی پاسخ تازه مغزی غیر طبقه بندی شده ارائه شد ، می تواند طبقه بندی صحیحی را که شرکت کننده با دقت قابل توجه به دنبال داشت ، پیش بینی کند. علاوه بر این ، الگوریتم می تواند طبقه بندی صحیح را حتی بدون در نظر گرفتن فعالیت در مناطق مغز که حداکثر به آن دسته پاسخ می دهند پیش بینی کند. به عنوان مثال ، الگوریتم می تواند پیش بینی کند که یک شرکت کننده فقط در مناطق مغز به صورتهایی پاسخ می دهد که ترجیحاً به صورت پاسخ نمی دهند.